.gif)
قیر به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده آسفالت، نقش مهمی در خواص و عملکرد آسفالت و همچنین عمر و پایداری آن دارد. اما ساختار آن به دلیل خواص مکانیکی نامطلوب، پایداری حرارتی محدود و عدم مقاومت در برابر ترک خوردگی تحت شرایط محیطی نیاز به اصلاح دارد.
در این تحقیق، با هدف افزایش استحکام و انعطاف پذیری، بهبود خصوصیات عملکردی و حرارتی، افزایش چسبندگی و جلوگیری از جدایی فازی اصلاح کننده
و قیر از پلی یورتان منتهی به گروه عاملی ایزوسیانات حاوی نانولوله های کربنی استفاده شد. به این منظور، ابتدا پیش پلیمر یورتانی منتهی به گروه عاملی ایزوسیانات تهیه شده و سپس نانولوله های کربنی به میزان ۵/۰، ۰/۱ و ۵/۱ درصد وزنی به آن اضافه شد. بر اساس آزمون تنش کششی و آنالیز گرماوزن سنجی، نمونه حاوی ۵/۱ درصد نانوذره به عنوان نانوکامپوزیت بهینه انتخاب شده
و در ادامه با مقادیر ۲، ۴، ۶ و ۸ درصد قیر ترکیب شد. آزمون FTIR ایجاد پیوندهای شیمیایی بین نانوکامپوزیت و قیر را تایید کرد. جهت بررسی خواص و عملکرد نمونه های حاصل، آنالیز مورفولوژی، آزمون ویسکومتری (RV)، آزمون رئومتر برش دینامیک (DSR) و همچنین آزمایش خزش و بازگشت در چند سطح تنش (MSCR) انجام شد. نتایج حاصل از این آزمون ها نشان داد
که حضور نانوکامپوزیت در ساختار قیر باعث افزایش الاستیسیته و به هم پیوستگی ساختار قیر شده و اثرات منفی ناشی از افزایش تنش و دما در خواص قیر را کاهش می دهد و نانوکامپوزیت تهیه شده در این پژوهش می تواند به عنوان گزینه ای مناسب جهت بهبود عملکرد قیر در دمای زیاد و متوسط به کار رود.
دسته بندی:
مقالات
از جدیدترین تخفیف ها و اطلاعیه ها بهره مند شوید.
(در ساعات کاری)
دیدگاهتان را بنویسید